Jednak choć decyzja ta nie dotyczyła stosowania przepisów dotyczących pomocy państwa ani kwestii selektywności, należy zauważyć, że chociaż w decyzji tej stwierdza się, że „automaty do gry (automaty do gry w jackpota, automaty na żetony oraz automaty z wygranymi pieniężnymi lub automaty z nagrodami) stanowią niezależny rynek produktowy, stwierdza się również, że można je uznawać za zintegrowane w pakiecie gier hazardowych w odpowiednich miejscach, w których są zlokalizowane, tj. w kasynach, klubach bingo, salonach, pubach, agencjach itp.” [40].

akwakultury:

Parki rozrywki, parki tematyczne, działalność związana z i hazardem oraz inne usługi rozrywkowe.

W związku z tym dochody uzyskiwane przez PMU z działalności polegającej na na wyścigi konne przekazywane są spółkom działającym w sektorze wyścigów, które finansują jednocześnie rozwój PMU i organizację wyścigów z dochodów uzyskiwanych z zakładów za wyścigi konne.

W komunikacie 97/C 163/03 w sprawie domniemanej pomocy przyznanej spółkom działającym w sektorze wyścigów i PMU [35] Komisja uznała, że istnieje wspólnotowy rynek zakładów na wyścigi konne, że na wyścigi konne jest przedmiotem wewnątrzwspólnotowej wymiany handlowej i że przedsiębiorstwa, które przyjmują wspomniane zakłady konkurują ze sobą.

Władze duńskie powtórzyły swój pogląd, że z socjologicznego punktu widzenia gracze na odległość i gracze stacjonarni to odmienne rodzaje konsumentów, na co wskazuje również niedawna zielona księga Komisji w sprawie gier hazardowych oferowanych w internecie w obrębie rynku wewnętrznego z dnia 24 marca 2011 r., w której stwierdzono, że profil graczy internetowych wydaje się różnić od profilu klientów tradycyjnych kasyn czy agencji [29].

Office of Fair Trading, decyzja ME/1716-05 z dnia 15 sierpnia 2005 r. dotycząca przejęcia przez Williama Hilla licencjonowanych biur Stanley Plc.

Przytaczana jest również decyzja dotycząca połączenia przyjęta przez brytyjski urząd ochrony konkurencji i konsumentów (Office of Fair Trading), w której rozróżnia się biura posiadające zezwolenie z jednej strony oraz zakłady telefoniczne i internetowe z drugiej [28].

Na poparcie swojego poglądu, że internetowe i stacjonarne gry hazardowe nie są działalnością prawnie i faktycznie porównywalną, władze duńskie przywołały, między innymi, decyzję brytyjskiego urzędu ochrony konkurencji i konsumentów, w której rozróżnia się agencje posiadające zezwolenie, z jednej strony, oraz zakłady telefoniczne lub internetowe, z drugiej strony [36].